Studia medyczne

Praca po studiach z medycyny

Kiedy myślisz o pracy po kierunku związanym z medycyny, bardzo często widzisz kogoś w fartuchu lub uniformie medycznym: lekarza, pielęgniarkę, położną, ratownika medycznego. To oczywiście najbardziej naturalna ścieżka kariery. Jednak z medycyną równie ciekawe mogą być “cywilne” zawody związane z funkcjonowaniem służby zdrowia i sektora usług medycznych, a także branżą zdrowia i urody.

Zawód: lekarz medycyny: Najbardziej znany zawód medyczny to lekarz. Tylko, że kierunek lekarski jest warunkiem koniecznym, ale niewystarczającym do jego wykonywania. Co zrobić, żeby zostać lekarzem? Podstawa to oczywiście dyplom ukończenia medycyny. Potrzebne są jeszcze uprawnienia lekarskie. Daje je staż podyplomowy, zaliczenie państwowego Lekarskiego Egzaminu Końcowego, niekaralność, odpowiedni stan zdrowia oraz wykazywanie nienagannej postawy etycznej. Po zdobyciu uprawnień lekarskich można zacząć diagnozować i leczyć ludzi: pracować w szpitalach, przychodniach specjalistycznych, poradniach, założyć własną praktykę lekarską oraz zdobywać specjalności lekarskie z wybranego obszaru medycyny.

Zawód: lekarz dentysta (stomatolog): Stomatologia to jedyna specjalność związana z diagnozowaniem i leczeniem ludzi, którą zdobywasz od razu podczas studiów, a nie na kierunku lekarskim na poziomie podstawowym, a po uzyskaniu uprawnień na specjalizacjach. Co więc trzeba zrobić, żeby zostać dentystą? Podstawa to oczywiście dyplom ukończenia studiów, ale musi to być kierunek lekarsko-dentystyczny. Potrzebne są jeszcze uprawnienia lekarza stomatologa. Daje je staż podyplomowy, zaliczenie państwowego Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego, niekaralność, odpowiedni stan zdrowia oraz wykazywanie nienagannej postawy etycznej. Po zdobyciu uprawnień weterynarza można zacząć diagnozować i leczyć choroby zębów (i inne stomatologiczne), pracować w przychodniach stomatologicznych, poradniach, założyć własną praktykę dentystyczną oraz zdobywać specjalności z wybranego obszaru stomatologii.

Zawód: weterynarz: Weterynaria to jedyna specjalność związana z diagnozowaniem i leczeniem nie ludzi, a zwierząt. Jednak studia weterynaryjne nie wystarczają, żeby od razu zacząć diagnozować i leczyć zwierzęta. Co więc trzeba zrobić, żeby zostać lekarzem-weterynarzem? Podstawa to oczywiście dyplom ukończenia studiów, ale musi to być kierunek lekarsko-weterynaryjny. Potrzebne są jeszcze uprawnienia lekarza medycyny weterynaryjnej. Daje je na wniosek lekarza weterynarii okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna, na terenie której zamierza wykonywać zawód, niekaralność, odpowiedni stan zdrowia oraz wykazywanie nienagannej postawy etycznej. Po zdobyciu uprawnień weterynaryjnych można zacząć diagnozować i leczyć choroby zwierząt, pracować w przychodniach i szpitalach dla zwierząt, założyć własną praktykę z gabinetem weterynaryjnym, kliniką dla zwierząt oraz zdobywać specjalności z wybranego obszaru weterynarii.

Zawód: pielęgniarka: Praca w zawodzie pielęgniarki i pielęgniarza nie jest łatwa, ale potrafi dać wiele satysfakcji z niesienia pomocy pacjentom. Trzeba jednak mieć wiedzę medyczną, empatię i umieć szybko nawiązywać dobre relacje z ludźmi. Jak zostać pielęgniarką? To tzw. zawód regulowany i do jego wykonywania wymagane jest ukończenie studiów pielęgniarskich przynajmniej na poziomie licencjata. Trzeba mieć więc specjalistyczne wyższe wykształcenie na kierunku pielęgniarstwo. Kiedyś można było wykonywać pracę pielęgniarki po ukończeniu liceum medycznego albo studium medycznego, ale zostały podwyższone wymogi wykonywania zawodu. Jeśli wybierzesz tę pracę, będziesz sprawować profesjonalną opiekę medyczną nad pacjentem w szpitalu, przychodni, sanatorium, innej placówce zdrowia, pracować jako pielęgniarka środowiskowa, szkolna.

Zawód: położna (akuszerka): Praca w zawodzie położnej bywa uważana za jeden z najbardziej wdzięcznych zawodów medycznych. Jej praca koncentruje się przecież na pomocy w przyjściu na świat nowego życia, opieką nad kobietą w ciąży, a po porodzie z matką i noworodkiem. Jak zostać położną? To tzw. zawód regulowany i do jego wykonywania wymagane jest ukończenie studiów z położnictwa przynajmniej na poziomie licencjata. Trzeba mieć więc specjalistyczne wyższe wykształcenie na kierunku położnictwo. Kiedyś można było wykonywać pracę położnej po ukończeniu liceum medycznego albo studium medycznego, ale zostały podwyższone wymogi wykonywania zawodu.

Zawód: ratownik medyczny: Praca w zawodzie ratowniczki medycznej i ratownika medycznego bywa uważana za najtrudniejszy zawód medyczny. To niesienie pomocy potrzebującym na pierwszej linii ognia, w wypadkach i nagłych zachorowaniach. Wiąże się z tym praca zmianowa i kontakty z pacjentami o różnej kondycji, a także ich członkami rodzin, często w stanie głębokiego stresu, zdenerwowania, a nawet agresji. Trzeba jednak mieć nie tylko wiedzę medyczną, ale i siłę fizyczną potrzebną do transportowania pacjentów, wysokie zdolności analityczne, komunikacyjne, umiejętność rozwiązywania sytuacji konfliktowych. Jak zostać ratownikiem medycznym? To tzw. zawód regulowany i do jego wykonywania wymagane jest ukończenie studiów z ratownictwa medycznego przynajmniej na poziomie licencjata. Trzeba mieć więc specjalistyczne wyższe wykształcenie na kierunku ratownictwo medyczne. Jeśli wybierzesz pracę tę pracę, będziesz nieść pomoc w nagłych wypadkach i zachorowaniach w zespole ratowniczym karetki pogotowia, lotniczego pogotowia ratunkowego lub na izbie przyjęć szpitalnego SOR.

Zawód: logopeda: Praca w zawodzie logopedki i logopedy to diagnozowanie stanu rozwoju mowy, leczenie ich zaburzeń komunikacji człowieka na różnych etapach rozwoju. Podczas pracy w poradni logopedycznej lub jako logopeda w szkole, ośrodku terapeutycznym będziesz wykorzystywać do pomagania dzieciom i dorosłym kompetencje z pedagogiki, psychologii i medycyny.

Zawód: audiolog: Praca w zawodzie audiolożki i audiologa diagnozowanie stanu rozwoju słuchu i zmysłu równowagi, leczenie ich zaburzeń komunikacji człowieka na różnych etapach rozwoju. Podczas pracy w poradni audiologicznej lub jako audiolog w szkole, ośrodku terapeutycznym będziesz wykorzystywać do pomagania dzieciom i dorosłym kompetencje z pedagogiki, psychologii i medycyny.

Zawód: kosmetolog: Praca w zawodzie kosmetolożki i kosmetologa polega na świadczeniu usług kosmetycznych czyli dbaniu o atrakcyjny wygląd i zdrowie skóry, włosów i paznokci. To praca przy kosmetologii upiększającej, pielęgnacyjnej i leczniczej w sektorze zdrowia i urody, podczas wykonywaniu takich zabiegów, jak manicure, pedicure, makijaż okolicznościowy, makijaż trwały, przedłużanie i zagęszczanie rzęs, henna na brwi i rzęsy, depilacja mechaniczna i chemiczna owłosienia, zabiegi rewitalizujące, regenerujące, liftingujące, mikrodermabrazja, złuszczanie naskórka,. mezoterapia, radiofrekwencja, peelingi medyczne. Będziesz świadczyć usługi kosmetologiczne przede wszystkim jako w salonach health&beauty oraz ośrodkach SPA & Welness..

Zawód: dietetyk: Praca w zawodzie dietetyczki i dietetyka polega na świadczeniu porad osobom chorym, zdrowym i chcącym dostosować dietę do stylu życia na temat diety, sposobów żywienia i czyli dbaniu o atrakcyjny wygląd i zdrowie sylwetki oraz właściwą tkankę mięśniową i tłuszczową. To praca w dietetyce klinicznej, sportowej, estetycznej, przy zaburzeniach odżywiania, chorobach dietozależnych. Będziesz świadczyć usługi z poradnictwa żywieniowego przede wszystkim we własnych gabinetach dietetyka, w poradniach żywienia, centrach terapeutycznych, szpitalach i ośrodkach zdrowia, SPA & Welness, salonach health&beauty.

Zawód: farmaceuta (aptekarz): Farmaceuta to zawód regulowany, Jedynie jako wykwalifikowany farmaceuta możesz zostać właścicielem albo pracownikiem apteki, punktu aptecznego, hurtowni farmaceutycznej. To zawód często uważany za przyszłościowy, ponieważ popyt na leki i suplementy diety cały czas rośnie w związku ze starzeniem się społeczeństwa i wzrostem zachorowań na schorzenia cywilizacyjne oraz wzrostem samoświadomości odnośnie dbania o zdrowie wśród młodszych ludzi. Co więc trzeba zrobić, żeby zostać aptekarzem? Podstawa to oczywiście dyplom ukończenia studiów, ale musi to być jednolity magisterski kierunek farmacja. Potrzebne są jeszcze uprawnienia farmaceuty. Daje je podyplomowa praktyka zawodowa w aptece oraz wpisanie na listę uprawnionych przez okręgową radę aptekarską, właściwą dla miejsca uprawiania zawodu. Twoja praca będzie polegała nie tylko na sprzedaży leków gotowych, ale i na doradztwie klientom apteki odnośnie sposobów działania i zagrożeń związanych ze sprzedawanymi farmaceutykami oraz wykonywaniu leków recepturowych według zaleceń lekarza

Przedstawiciel medyczny: Studia medyczne mogą być dobrym wstępem do budowy ścieżki kariery w biznesie farmaceutycznym, sprzedaży urządzeń medycznych oraz oferowania płatnych usług medycznych. Twoja praca w roli przedstawiciela medycznego czyli przedstawiciela handlowych to promocja i sprzedaż leków, produktów i usług “w terenie”. Będziesz zajmować się budowaniem relacji biznesowych z aptekarzami, lekarzami, pracownikami administracyjnymi, inżynierami klinicznymi i dyrekcją szpitali, przychodni, ośrodków zdrowia, sanatoriów, oraz aptek i hurtowni leków. Będziesz budować świadomość marki swojego pracodawcy, zachęcać do zamawiania oraz sprzedawać oferowane produkty.

Diagnosta laboratoryjny: Diagnosta laboratoryjny to zawód regulowany. Związany jest z pracą przy badaniach i analizach krwi lub innych materiałów biologicznych pobranych od pacjenta (np. mocz, limfa, nasienie, naskórek w przychodniach, szpitalach i innych placówkach ochrony zdrowia. Co więc trzeba zrobić, żeby zostać diagnostą laboratoryjnym? Podstawa to oczywiście dyplom ukończenia studiów, ale musi to być jednolity magisterski kierunek analityka medyczna. Diagnosta laboratoryjny może także pracować w laboratorium kryminalistycznym i sądowym, specjalizując się w badaniach śladów biologicznych i chemicznych.

Zawód: inżynier medyczny: Wszystkie studia związane z inżynierią medyczną dają wstęp do pracy w działach R&D (badań i rozwoju) urządzeń, materiałów, oprogramowania i usług dla medycyny, farmacji, służby zdrowia i systemu zdrowia publicznego.

Zawód: fizyk medyczny: Diagnosta laboratoryjny to zawód regulowany. Związany jest z pracą przy radioterapii (planowanie radioterapii i dozymetria promieniowania jonizującego), diagnostyką obrazową oraz innymi metodami diagnostyki i terapii opartymi na fizyce medycznej. Polskie prawo wymaga zatrudniania fizyków medycznych w jednostkach opieki zdrowotnej stosujących w diagnostyce lub terapii pacjentów metody, które wiążą się ze znacznym narażeniem na promieniowanie jonizujące. W praktyce oznacza to, że fizyka medycznego musi zatrudnić każdy szpital, przychodnia albo inna placówka zdrowotna, w której używane są urządzenia do radiodiagnostyki (m.in. RTG, USG, EEG, MEFG, PET, MRI), radioterapii (naświetlanie promieniowaniem jonizującym w onkologii do leczenia chorób nowotworowych i łagodzenia bólu) oraz fizykoterapii (prowadzenie fizjoterapii przy pomocy oddziaływania na organizm zjawiskami fizycznymi, m.in. wysoką i niską temperaturą, prądem elektrycznym). Fizyk zajmuje się ich obsługą, kalibracją, doborem dawki według założeń lekarza oraz generowaniem wyników badań. To zarówno praca z pacjentem, jak i z nowoczesnymi technologiami medycznymi. Co trzeba zrobić, żeby zostać fizykiem medycznym? Trzeba skończyć studia na kierunku fizyka medyczna albo fizyka o specjalności fizyka medyczna.

Badacz w naukach medycznych i naukach o zdrowiu: Ciekawą ścieżką kariery po kierunkach medycznych jest osadzenie się w świecie akademickim. Bardzo wiele opinii potwierdza, że doktorat w zakresie nauk medycznych i nauk o zdrowiu jest względnie łatwą zdobyczą, a kariera akademicka w połączeniu z praktykowaniem medycyny lub pracą w służbie zdrowia i systemie opieki zdrowotnej to świetny sposób, by realizować się, jako naukowiec, zdobywając jednocześnie uznanie pacjentów lub środowiska medycznego i okołomedycznego. Można także brać pod uwagę karierę naukową i pracę dydaktyczną na jednej w uczelni medycznej, na wydziale medycznym i okołomedycznym w kraju lub za granicą – w zależności od kierunku i rodzaju ukończonych studiów.

Praca w biznesie medycznym: Jedną z opcji kariery zawodowej, po ukończeniu studiów medycznych jest także rezygnacja z czynnego uprawiania zawodu lekarza, na rzecz zatrudnienia się w sektorze gospodarczym branży medycznej, w działach handlowych i rozwojowych korporacji związanych z ochroną zdrowia. Zarówno przemysł farmaceutyczny, jak i branża wytwórcza sprzętu medycznego potrzebuje kompetentnych fachowców. Rezygnacja z praktykowania medycyny nie zawsze oznacza, w tym wypadku zmniejszenie zarobków.

Praca w instytucjach medycznych: Wykształcenie medyczne to dobre przygotowanie do pracy w administracji publicznej oraz całym sektorze publicznym związanym ze zdrowiem. To przede wszystkim możliwość pracy w organach władzy publicznej: parlamencie jako polityk wyspecjalizowany w sprawach zdrowia (Sejmie i Senacie), administracji rządowej (w Ministerstwie Zdrowia i wydziałach zdrowia urzędów wojewódzkich) oraz wydziałów zdrowia instytucji samorządowych (w sejmikach wojewódzkich, radach powiatów i gmin, urzędach marszałkowskich, starostwach powiatowych, urzędach miast i gmin). Jednak instytucje publiczne to także wszelkie podległe urzędom jednostki: szpitale, przychodnie, ośrodki pomocy społecznej, ośrodki wsparcia, państwowe i samorządowe publiczne zakłady opieki zdrowotnej, szkoły i instytucje edukacyjne. Zatrudnienie w instytucjach publicznych to również praca w funduszach np. Narodowym Funduszu Zdrowi, Państwowym Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Częścią sektora publicznego jest również sektor ubezpieczeń społecznych – ZUS oraz KRUS. We wszystkich tych instytucjach albo wykształcenie medyczne jest niezbędne (np. jako lekarz-orzecznik) albo przydaje się do budowy kariery menadżera zdrowia.

Menadżer służby zdrowia: Po studiach medycznych można pracować jako pracownik administracji oraz specjalista zarządzający funkcjonowaniem szpitali, przychodni, sanatoriów, innych placówek opieki zdrowotnej. Jak zostać menadżerem służby zdrowia? Najlepiej ukończyć kierunki związane ze zdrowiem publicznym i zarządzaniem służbą zdrowia.

Inżynier kliniczny: studia związane z inżynierią medyczną są przepustką do pracy jako inżynier kliniczny w szpitalu lub innej placówki zdrowia, jako specjalista zajmujący się kontrolowaniem, naprawą oraz zarządzanie sprzętem medycznym oraz innymi systemami technologicznymi, np. siecią IT i systemami zdalnej medycyny.