Czy studia medyczne to nieustanne wykłady, na których „wkuwa” się książki linijka po linijce? Kiedy zaczyna się prawdziwa lekarska przygoda, czyli zajęcia w szpitalu? Co jest najtrudniejsze podczas diagnozowania pacjenta? Katarzyna Konończuk, studentka piątego roku kierunku lekarskiego na Uniwersytecie Medycznym w Białymstoku (UMB) opowiada, jak studiuje się medycynę.
Czy warto studiować kierunek lekarski?
Dlaczego wybrałaś kierunek lekarski?
Od czasów gimnazjum chciałam zostać lekarzem. W szkole średniej myślałam też o studiowaniu farmacji. Wszystko tak się potoczyło, że zanim poszłam na kierunek lekarski to spędziłam rok właśnie na farmacji. Jednak to nie było to. Pierwsza myśl z gimnazjum odnośnie do mojej przyszłości zawodowej była trafniejsza. Tak to już jest, że każdy powinien starać się spełniać swoje marzenia. Na pewno nie są to lekkie studia — dużo nauki, dużo praktyki, wysokie wymagania. Pół żartem — pół serio — czasami studenci nie mają czasu zjeść śniadania. Dlatego moim zdaniem tak ważne jest, czy uczelnia medyczna i jej wykładowcy budują przyjazną atmosferę dla studentów.
Studiujesz na Uniwersytecie Medycznym w Białymstoku. Skąd wybór akurat tej uczelni?
Nie ukrywam, że Białystok odpowiadał mi z powodu niewielkiej odległości do rodzinnego domu. Poza tym jeszcze przed studiami polubiłam to miasto i chciałam tu spędzić studencki czas. Przejrzałam program nauczania i sprawdzałam kto wykłada na kilku uczelniach medycznych z całej Polski, To potwierdziło tylko, że wybór UMB był tym odpowiednim. Doceniam fakt, że wykłady i ćwiczenia na uczelni skupione są na niewielkim obszarze. Wszystkie budynki są blisko siebie, dzięki czemu nie tracę czasu na dojazdy pomiędzy zajęciami.
Jak studiuje się kierunek lekarski na Uniwersytecie Medycznym w Białymstoku
Co najbardziej podoba Ci się na tym kierunku?
Na kierunku lekarskim każdy może znaleźć coś dla siebie. Jest to szalenie szeroka dziedzina wiedzy, nie wiem, czy jest jeszcze inna, która posiada w sobie tyle specjalizacji. Udało mi się odnaleźć swoją drogę, którą jest pediatria. Na tym kierunku i zarówno w pracy podoba mi się kontakt z pacjentem oraz pomoc, jaką mogę mu zaoferować. Większość studentów z niecierpliwością oczekuje aż zaczną się zajęcia w szpitalu – jest to najciekawsza część studiów.
Jakie przedmioty najbardziej lubisz?
Bardzo dobrze czuję się na pediatrii. Na moim kierunku jest wiele interesujących przedmiotów, ale może wymienię, te, które są najbardziej istotne. Patofizjologia, która jest niezbędna w pracy lekarza. Przedmiot ten obrazuje nam co działa źle w organizmie ludzkim i w jaki sposób powstaje dana choroba. Farmakologia, która jest nauką o lekach i ich działaniu.
Kiedy zaczynają się zajęcia w szpitalu?
Na trzecim roku, a od czwartego roku odbywają się tam wszystkie zajęcia. Pierwsze dwa lata to zajęcia głównie przygotowawcze. Uczymy się podstaw, których jest bardzo dużo w tym zawodzie. Oczywiście nie są to wykłady, na których przyswajamy całe podręczniki na pamięć. Nie ukrywam, że i tak jest sporo „kucia”. Musimy nauczyć się np. na anatomii — struktur anatomicznych, na histologii — budowy tkanek, na biochemii robimy doświadczenia procesów, które zachodzą w naszym organizmie. Pod koniec drugiego roku mamy pierwszą styczność z konkretnymi chorobami, a na trzecim jesteśmy już na miejscu w szpitalu. Podczas pierwszego kontaktu z pacjentem w szpitalu wiele osób myśli — tak, po to właśnie przyszedłem na ten kierunek i dlatego chcę zostać lekarzem.
Typowy dzień w szpitalu zaczyna się od porannego obchodu po całym oddziale. Wygląda to tak, że zbierają się lekarze i odwiedzają każdego pacjenta. Ma to na celu sprawdzenie stanu chorego i w pewnych przypadkach ingerencję w jego dotychczasowe leczenie. Po obchodzie rozpoczynamy ćwiczenia lub seminaria. Jest to takie teoretyczne wprowadzenie do danych chorób, bazujące na pacjentach, którzy są aktualnie w szpitalu. Następnie mamy zajęcia w małych sześcioosobowych grupach, w których np. zbieramy wywiad z pacjentem i badamy go. Na seminarium mamy wsparcie asystenta, z którym omawiamy szczegóły danego pacjenta — jego chorobę i sposoby leczenia.
Jakie są największe wyzwania podczas edukacji?
Najtrudniejsza jest sama rozmowa z pacjentem. Wywiad jest najważniejszym elementem dalszego leczenia. Podczas rozmowy, najtrudniejsze jest wydobycie wszystkich potrzebnych informacji z pacjenta, jest wiele elementów, które mogą sprawić, że daną chorobę można leczyć na różne sposoby. Często są to intymne informacje z przeszłości. A musimy o to zapytać po to, żeby mieć całościowe spojrzenie na daną osobę. Bardzo często pacjenci posiadają kilka jednostek chorobowych więc trzeba połączyć tę wiedzę i wprowadzić jak najlepsze leczenie tak, aby nie zaszkodzić na inne współistniejące choroby np. lekami.
Jak się przygotowywaliście do przeprowadzania takiego wywiadu? Czy na uczelni był specjalny przedmiot, który miał Wam w tym pomóc?
Tak, na trzecim roku mamy specjalistyczne przedmioty, które uczą nas, w jaki sposób przeprowadzić wywiad i badanie przedmiotowe.
Co można robić na Uniwersytecie Medycznym w Białymstoku “po godzinach”?
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku to uczelnia, która jest bliska studentów, czy nie jest to zwykłe hasło reklamowe? Jak wygląda kontakt studenta z władzami uczelni?
Działam w samorządzie studentów naszego uniwersytetu i muszę przyznać, że kontakt z władzami jest bardzo dobry. Jako samorząd studencki często organizujemy wszelkiego typu rywalizację studenci — władze uczelni po to, aby konkurować z rektorami i dziekanami. W czym konkurujemy? Ostatni robiliśmy wspólne gotowanie, podczas którego były konkurencje z rozpoznawania zapachu, pytania dotyczące kuchni świata czy też ubijanie piany z jajek. Niestety władze uczelni tym razem okazały się lepsze od studentów. Przygotowywaliśmy także turniej gier planszowych, również w formule rywalizacji studentów i władz. Poza tym organizujemy klasyczne turnieje sportowe, gramy w piłkę nożną, a także podczas regat ścigaliśmy się z rektorami i dziekanami na rowerkach wodnych.
Czym zajmuje w samorząd studencki na uczelni?
Jestem wiceprzewodniczącą samorządu. Samorząd studencki, czyli grupa osób, która jest przedstawicielem wszystkich studentów na uczelni. Zajmujemy się głównie bieżącymi sprawami i problemami, jakie występują na uczelni. Poza tym organizujemy corocznie Medykalia — jest to festiwal kultury studenckiej, którego częścią jest przejazd rowerowy — Rajd po Zdrowie, w którym uczestniczy rektor naszej uczelni. Dzięki temu chcemy zachęcić jak najwięcej osób do zdrowotnego trybu życia, co jest najważniejsze w naszym zawodzie. Regaty, które wiele osób zainteresowały żeglarstwem oraz „czwartki z samorządem” w formule planszówek.
Jakie umiejętności wymagane są do pracy w tym zawodzie?
Przede wszystkim cierpliwość do pacjenta oraz życzliwość. Często wyczuwam stres z tej drugiej strony i wiem, że do wielu osób trzeba odpowiednio trafić, aby wizyta u specjalisty nie była przykrym doświadczeniem. Poza tym sporo empatii. W tym zawodzie należy się dużo uczyć i cały czas być na bieżąco — lekarz, który się dokształca jest dobrym lekarzem.
Jesteś na piątym roku, lada moment kończysz edukację — masz jakąś radę dla przyszłych studentów tego kierunku?
Najważniejsze to nie bać się tego kierunku. To prawda, że musimy przyswoić sporo wiedzy. Jednakże późniejszy kontakt z pacjentem, który zaczyna się od trzeciego roku daje dużo satysfakcji. Na kierunek lekarski trafiają zwykle ludzie z pasją, a ta pasja jest coraz większa im dłużej pracuje się w tym zawodzie. Moja rada to nie poddawać się.