Kategoria: Słowniczek studenta

Ćwiczenia – rodzaj zajęć, na których nawet jeśli nie chcesz się uczyć – nie schowasz się w ostatnim rzędzie czytając gazetę lub serfując na smartfonie. Grupa jest mała, a prowadzący zdeterminowany do sondowania poziomu przygotowania się do zajęć i aktywności studentów. Jeśli nie dostaniesz zaliczenia – nie podejdziesz do egzaminu i arivederci studiowanie.

Indeks – zamiast „dzienniczka ucznia”. Kiedyś był małą, zazwyczaj zieloną książeczką. Coraz częściej to kolejna plastikowa karta do portfela, która może być jednocześnie legitymacją studencką czy sieciówką. Jest z Tobą przez całe życie studenta. Odnotuje każdą wpadkę i każdy triumf. Na wszelki wypadek po zakończeniu studiów schowaj go głęboko, żeby za 15 lat dziecko nie […]

Doktor – nie lekarz, chyba że startujesz na kierunek medyczny. Stopień naukowy – jego właściciel będzie prowadził ćwiczenia lub wykłady. Może zostać Twoim opiekunem pracy licencjakiej lub inżynierskiej. Kiedyś o studia doktoranckie walczyli tylko best of the best i jednym z wymogów było prowadzenie zajęć dla studentów. Teraz możesz zdobyć tytuł eksternistycznie już za pięć […]

Indywidualna Organizacja Studiów (IOS) lub Indywidualny Tok Studiów (ITS). Bardziej konkubinat niż małżeństwo z uczelnią. Przychodzisz nawet na połowę zajęć kiedy pasuje Tobie i wykładowcy, zaliczasz ćwiczenia, kolokwia, egzaminy jak Wam obojgu odpowiada. Brzmi pięknie? Niekoniecznie. Niestety, albo trzeba ciężko pracować zawodowo, społecznie (sport, NGO’sy), ewentualnie naukowo (drugi kierunek, stypendium zagraniczne), albo mieć poważne komplikacje […]

Drzwi otwarte (dni otwarte) – sposób na sprawdzenie, czy piękne obrazy roztaczane przed maturzystami w reklamach uczelni są realistyczne, czy może to czysta abstrakcja. Rusz cztery litery i pojedź na drzwi otwarte. Poznasz nie tylko swoich przyszłych „dręczycieli” – władze i wykładowców, ale i „ofiary” – studentów starszych lat. To okazja, aby złapać kontakt, który […]

Inżynier – Twoi rodzice zwykle kojarzą tytuł „inż.” z nazwiskiem Karwowski i wąsatym pantoflarzem budującym Dworzec Centralny w Warszawie. Trzeba się bardziej napracować niż na tytuł licencjata (ściślej mówiąc zwykle o semestr dłużej). Jednak na rynku pracy jest zwykle większy popyt na zawody techniczne, które zazwyczaj wiążą się z uzyskaniem tytułu inżyniera. Zobacz: www.Studia.net/techniczne

Dyplom – licencjata, inżyniera lub magistra. Parę lat później – może także doktora. Od Ciebie zależy, czy będzie przez kolejne lata leżał zakurzony w szufladzie, czy wpisany do CV będzie atutem w szukaniu dobrej i ciekawej pracy. Wybierz kierunek i uczelnię z głową, wtedy dokument z godłem na okładce będzie świetną lekturą dla przyszłego pracodawcy.

Juwenalia – wyobraź sobie, że oddajesz na dzień lub dłuższy czas klucze od mieszkania nie do końca zrównoważonemu krewniakowi. Przyglądasz się bez słowa jak imprezuje w najlepsze i jeszcze czasami podrzucasz zakąski i puszczasz muzę. Tak zachowują się władze miast, oddając studentom na czas juwenaliów symboliczne klucze do bram grodu. Koncerty, przemarsze szalonych korowodów, wystawy […]

Dziekan – na niektórych wydziałach jest dla studentów jak yeti. Podobno gdzieś ktoś go widział, ale dowodów na to brakuje. Zresztą podczas studiów kontakt z nim będzie Ci potrzebny tylko w przypadku większych kłopotów. Na co dzień powinien wystarczyć kontakt z „paniami w dziekanacie” lub prodziekanami.

Kampania wrześniowa – jeśli ją zaczniesz, będzie oznaczało, że poległeś albo odniosłeś ciężkie rany w czasie sesji egzaminacyjnej. Ale nie martw się – podobno student bez egzaminu poprawkowego to pół studenta.  

Dziekanat – takie uczelniane biuro obsługi klienta. Zwykle pracują w nich „panie z dziekanatu”, które powinny życzliwie pomagać we wszystkim studentom, ale nie wszystkie jeszcze o tym wiedzą. Tutaj odbierzesz legitymację studenta i indeks, który składasz po każdej sesji egzaminacyjnej, przynosisz wnioski o stypendia czy egzamin poprawkowy. No i na pomyślnym finiszu – odbierzesz dyplom. […]

Kanclerz – zwykle na uczelni niepublicznej lub w państwowej wyższej szkole zawodowej. Czasami nawet ważniejszy od szefa wszystkich szefów z powodu spoczywającej na nim odpowiedzialności za czesne.