Motywacje do rozpoczęcia studiów podyplomowych są różne. Jedni szukają na nich rzeczywistej wiedzy i wzrostu kompetencji, inni wybierają się na nie głównie dla dyplomu, uzyskania uprawnień i imponującej pozycji w CV. Jednak niezależnie od motywacji i jakości danego programu studiów jest jeszcze jedna, wspólna cecha i zaleta studiów podyplomowych. Ich aspekt społeczny. Oprócz oczywiście miłego powrotu do czasów studenckich ma on wymiar jak najbardziej praktyczny.
Grupa na studiach podyplomowych to zazwyczaj ponad dwadzieścia osób o podobnych zainteresowaniach, podobnych kompetencjach i celach. Do tego z różnym doświadczeniem, którym chętnie się podzielą/pochawalą. Chyba nie trzeba nikogo przekonywać, że rozbudowanie swojej siatki znajomych w takim kierunku jest nie tylko ciekawe, ale i korzystne.
Kapitał ludzki na podyplomówce
Zajęcia, szczególnie takie zakładające realizację wspólnych projektów, a nawet (lub szczególnie) przerwy obiadowe, czy wypady integracyjne na studiach podyplomowych przy odpowiednim zaangażowaniu członków grupy mogą świetnie spełniać funkcje networkingu, coworkingu czy crowdsourcingu.
– Studia podyplomowe to czas inspiracji – mówi Adam Piwek, aktualnie słuchacz podyplomówki “CSR. Strategia odpowiedzialnego rozwoju” w Akademii Leona Koźmińskiego i szef działu PR w agencji reklamowej Mind Progress Group. – Dla mnie to swoisty miks inspiracji na zajęciach i wzajemnych dyskusji z koleżankami i kolegami na studiach podyplomowych. Ich zaletą jest autentyczne łączenie teorii z praktyką, a przede wszystkim budowanie kontaktów i wzajemnych inspiracji. Często znajomości przenoszą się na obszary związane poza studiami. Na przykład razem z częścią kolegów działamy społecznie czy realizujemy wspólne projekty. Te więzi zacieśnia także wyzwanie na studiach. Strategię CSR tworzymy zespołowo dla realnej firmy, z którą konsultujemy pomysły i działania. Dzięki temu studia rozwijają potrójnie – praktyczną wiedzą, pasją inspiracji i wyzwaniami pozwalającymi odkrywać wzajemny potencjał.
To się opłaca
Tego rodzaju kontakty towarzysko-profesjonalne nie kończą się wraz z uzyskaniem dyplomu. Warto o nie dbać, utrzymywać choćby poprzez media społecznościowe. Bardzo ważne są też znajomości zawarte pomiędzy słuchaczami i wykładowcami. Na studiach podyplomowych panują mniej sformalizowane relacje niż na studiach I czy II stopnia, nie krępuj się zatem, aby zaprosić wykładowców do grona znajomych na Facebooku (jeśli nie publikujesz nam “zbyt prywatnych” treści), a tym bardziej LinkedInie czy Goldenlinie. Zarówno koledzy z grupy, jak i wykładowcy to często praktycy zawodu, czasem znawcy branży, którzy także mają swoje sieci kontaktów. Z punktu widzenia własnej marki osobistej warto zatem obserwować ich działalność zawodową i dać się obserwować innym.
Praca “po znajomości” czy z polecenia
O ile informacja, że ktoś dostał pracę “po znajomości” kojarzy się negatywnie i jest utożsamiana z nepotyzmem, o tyle zatrudnienie osoby z polecenia już nie jest, lub przynajmniej nie powinno być oceniane jako praktyka nieuczciwa. Badania przeprowadzone na zlecenie PKPP “Lewiatan” przez Katedrę Socjologii Ekonomicznej Szkoły Głównej Handlowej wykazały, że ponad 63% małych i 57% średnich przedsiębiorstw praktykuje rekrutację z polecenia.
Czy nie jest zrozumiałym, że pracodawca często woli poprosić znajomego z branży o polecenie zaufanej i kompetentnej osoby na wolne stanowisko w swojej firmie, zamiast prowadzić długi, kosztowny i niegwarantujący sukcesu proces rekrutacyjny? A co w pierwszej kolejności robi osoba poszukująca pracy? Zazwyczaj pyta znajomych, czy nie słyszeli o wolnym miejscu w swoich firmach. Jeśli zrobi to wśród znajomych powiązanych bardziej lub mniej z branżą, którą jest zainteresowany, to jego szanse na powodzenie automatycznie rosną. Zatem naturalnym będzie, że znajomi ze studiów podyplomowych, znając swoje kompetencje i doświadczenie choćby w zarysie, dodatkowo oceniając siebie jako osoby godne zaufania, będą polecać siebie wzajemnie.