Zaprojektowany przez Normana Fostera Wiadukt Millau we Francji jest najwyższą konstrukcją mostową w Europie. To ulubiony obiekt budowlany Anny Lasek z Politechniki Świętokrzyskiej. Chciałaby w przyszłości konstruować właśnie takie wyjątkowe obiekty. Kończy na Politechnice Świętokrzyskiej studia na kierunku budownictwo i została jedną z sześciu najlepszych studentek kieleckiej uczelni.
Co to jest Konkurs Staszicowski?
To coroczny konkurs wyłaniający najlepsze studentki i studentów Politechniki Świętokrzyskiej. Liczy się nie tylko średnia ocen, ale inna działalność studencka – aktywność w kołach naukowych, w organizacjach studenckich, osiągnięcia sportowe społeczne i artystyczne. Najpierw każdy z pięciu wydziałów PŚ wybiera po trzech finalistów wydziałowych, potem z tego grona wybieranych jest sześcioro najlepszych w skali uczelni. To nagroda czysto honorowa, nie wiąże się z żadnymi gratyfikacjami materialnymi. Jako laureaci dostajemy dyplomy na uroczystej sesji Senatu Politechniki Świętokrzyskiej, z udziałem władz miasta i województwa. Nazwa konkursu pochodzi oczywiście od Stanisława Staszica, jednego z inicjatorów Szkoły Akademiczno-Górniczej w Kielcach, z której wywodzi się nasza uczelnia.
Kto zwyciężył w tym roku?
W zwycięskiej szóstce znalazło się po trzech studentów z dwóch wydziałów. Z Wydziału Zarządzania i Modelowania Komputerowego Wojciech Grabowski, Damian Bąbel i Marzena Synowiec. Z mojego Wydziału Budownictwa i Architektury Paulina Kostrzewa, mój chłopk Dawid Ladyca i ja. Najpierw skończyłam na Politechnice Świętokrzyskiej studia inżynierskie, a teraz kończę magisterskie. Potraktowałam udział w Konkursie Staszicowskim jako rodzaj podsumowania moich studiów. Zachęciła mnie do tego dr inż. Agnieszka Molendowska, Pani Prodziekan naszego wydziału. Cieszę się, że zostałam doceniona.
Dlaczego wybrałaś właśnie budownictwo?
Jeszcze na początku liceum chciałam pójść na medycynę. W moim II Liceum Ogólnokształcącym w Starachowicach wybrałam nawet profil biologiczno-chemiczno-fizyczny nazywany w skrócie medycznym. Jednak podczas nauki w ogólniaku przekonałam się, że bardziej pociągają mnie przedmioty ścisłe, niż przyrodnicze. Pojechałam na drzwi otwarte na Politechnikę Świętokrzyską i zainteresowałam się budownictwem. Fascynuje mnie, że inżynier budownictwa może stworzyć konstrukcję budowlaną, która będzie stała wieki, kiedy o jej twórcach już wszyscy zdążą zapomnieć. Efekty pracy, które trwają długie lata – to właśnie mnie fascynuje w budownictwie najbardziej.
Byłaś w stanie dostać się po profilu przyrodniczym na inżynierskie budownictwo?
Tak, bo nie trzeba zdawać matury z matematyki na poziomie zaawansowanym. Przy obliczaniu punktów rekrutacyjnych poza matematyką, językiem polskim i obcym, liczy się także mocno chemia, którą zdałam bardzo dobrze. Miałem nawet spory zapas punktów “powyżej kreski”. Równie ważna w rekrutacji na budownictwo może być także matura z fizyki lub informatyki.Nieco mniejsza waga punktów jest przy maturze z geografii i biologii. Jednak masz szansę na dostanie się na budownictwo, nawet jeśli zdasz maturę z historii lub wiedzy o społeczeństwie.
Nie myślałaś o budownictwie w innych miastach, na przykład Warszawie albo Krakowie?
A dlaczego miałabym myśleć? Jestem dość konkretna i zdecydowana. Zrobiłam analizę różnych opcji. Dobrze poznałam Wydział Budownictwa i Architektury Politechniki Świętokrzyskiej. Przekonałam się, że wielkość i położenie uczelni nie świadczy o jakości studiów. Dowiedziałam się, że po budownictwie w Kielcach nie ma problemu z pracą, a wśród absolwentów jest wielu managerów firm budowlanych. Czegóż chcieć więcej?
Studia na kieruku Budownictwo – wymagania, program kształcenia, perspektywy zatrudnienia
Co Cię najbardziej zaskoczyło na studiach?
To jak dużo jest tutaj dziewczyn. Sama uważam, że kobieta-inżynier jest równie dobrym albo złym fachowcem, jak mężczyzna-inżynier. To nie zależy od płci. Nawet w Konkursie Staszicowskim trzy osoby to kobiety, a trzy – mężzyźni. Jednak jakoś stereotypy mamy wszyscy w głowach. Dlatego w pierwszej chwili zdziwiłam się, że aż połowa studentów w mojej grupie to dziewczyny. I jak się można spodziewać tak samo wiele studentek, jak i studentów dotrwało do końca studiów.
Jaka dziedzina budownictwa najbardziej Cię interesuje?
Konstrukcje mostowe czyli mosty i wiadukty oraz konstrukcje stalowe, Już podczas studiów inżynierskich interesowały mnie najbardziej przedmioty związane z tym obszarem budownictwa.Bardzo lubiłam na przykład “mechanikę budowli” czy “konstrukcje stalowe”. Zapisałam się do koła naukowego “Specmost”, gdzie organizowaliśmy wyjazdy studyjne żeby oglądać już eksploatowane lub budowane konstrukcje mostowe i rozmawiać z ich twórcami.
Masz swój ulubiony obiekt budowlany?
Tak, to francuski Wiadukt Millau zaprojektowany przez Normana Fostera. Przecina dolinę rzeki Tam na południu Francji i jest najwyższym obiektem mostowym w Europie. Jego najwyższy filar ma wysokość 341 m, jest więc znacznie wyższy od 300-metrowej Wieży Eiffla. Ma konstrukcję wantową opartą o siedem filarów różnej wysokości. Prawie 2,5 kilometra wiaduktu położone jest w ciągu autostrady A75 prowadzącej do Włoch. Mówi się, że jazda tym wiaduktem jest jak jazda w chmurach. Można jednak tym mostem nawet przebiec, bo co roku jest na nim organizowany bieg Eiffage Millau Viaduct Race.
Jak bardzo praktyczny jest program studiów budowlanych na Politechnice Świętokrzyskiej?
Przedmioty podczas studiów są ściśle powiązane z najnowszymi technologiami budownictwa. Po trzecim roku studiów inżynierskich odbywamy miesięczne praktyki. Ja odbywałam je w średniej wielkości firmie w rodzinnych Starachowicach, zajmującej się budownictwem mieszkaniowym. Chciałam poznać codzienność w firmie pracującej blisko z klientami. Jednak można odbywać praktyki także w dużych korporacjach budowlanych, takich jak kielecka Exbud Skanska. Podczas samych studiów mamy wiele wyjazdów studyjnych na budowy. Analizowaliśmy w praktyce m.in. kładki i wiadukty na świętokrzyskim odcinku drogi ekspresowej S7 z Gdańska przez Warszawę do Zakopanego.
Czy praktyczne zastosowanie liczy się także przy pracach dyplomowych?
Wykładowcy zachęcają nas, żeby właśnie takie tematy wybierać. Przy pracy inżynierskiej robiłam projekt średniej wielkości stalowej hali przemysłowej Wykonywałam wyliczenia na temat tego, jak zachowuje się izolacja ogniochronna i sama konstrukcja poddana wysokim temperaturom. Celem mojej pracy było osiągnięcie wytrzymałości przeciwpożarowej nie mniejszej niż 60 minut czyli zgodnej z normami budowlanymi. Z kolei podczas pracy magisterskiej badałam tę samą halę również podczas obciążeń termicznych, ale tym razem pod względem niezawodności konstrukcji. Czyli na ile uszkodzenia poszczególnych elementów podczas pożaru wpływają na trwałość całej hali.
Po co poszłaś na studia magisterskie, skoro już dyplom inżyniera budownictwa jest przepustką do zawodu?
Były dwa powody. Po pierwsze chęć pogłębienia kwalifikacji zawodowych. Po ogólnobudowlanych studiach inżynierskich, na studiach drugiego stopnia mamy do wyboru cztery specjalności. Ja wybrałam “konstrukcje budowlane” ale gdybym dziś wybierała specjalność, to byłyby to powołane w tym roku “mosty”. Dwie pozostałe specjalności to “budowa dróg” oraz “technologia i organizacja budownictwa”. Uczyliśmy się na specjalności na przykład konstrukcji cienkościennych wykorzystywanych przy budowie kopuł czy konstruowania zaawansowanych budynków żelbetowych.
A drugi powód pójścia na studia drugiego stopnia?
Skrócona ścieżka do uzyskania uprawnień budowlanych. Magister inżynier budownictwa może je zrobić łatwiej i szybciej, niż osoba z samym tylko dyplomem inżyniera.
Co byś chciała robić w przyszłości zawodowo?
Jak najszybciej wejść do praktycznego wykonywania zawodu. Najpierw trzeba odbyć obowiązkowe praktyki pod nadzorem inżyniera budownictwa z uprawnieniami. Potem zdać egzamin państwowy związany właśnie z uprawnieniami budowlanymi. Wtedy można już pracować na samodzielnym stanowisku, wykonywać we własnym zakresie i podpisywać dokumentację budowlaną, nadzorować budowę. Wiem, że to niełatwa i ciężka praca, niekiedy wiąże się z częstymi wyjazdami. Jestem na to przygotowana. Niełatwo łączyć ją z życiem prywatnym. Jednak poznałam swojego chłopaka już na pierwszym roku budownictwa. Jesteśmy razem odpięciu lat i myślę, że dwóch inżynierów budownictwa w rodzinie będzie potrafiło się dobrze porozumieć. Mamy też z Dawidem wsparcie od naszych rodziców przez cały czas studiów i myślę że będzie tak też po studiach.