Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego przygotowało projekt rozporządzenia, dzięki któremu uczelnie będą mogły zlikwidować papierowe indeksy jako dokumenty potwierdzające przebieg studiów. Zgodnie z rozporządzeniem zostaną one zastąpione „kartami okresowych osiągnięć studenta” w postaci wydruków elektronicznych, podpisywanych jedynie przez kierownika podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni.
Studenci przystępując do zaliczeń czy egzaminów nie będą musieli posiadać zarówno indeksu, jak i kart egzaminacyjnych. To nauczyciel akademicki zostanie zobowiązany do sporządzania protokołu, stanowiącego jedyny dokument poświadczający uzyskanie zaliczenia i złożenie egzaminu. Po zakończeniu sesji egzaminacyjnej i wydrukowaniu wyników z uczelnianego systemu dziekan dokona wpisu na kolejny semestr lub rok studiów.
Przebieg studiów będzie oczywiście w pełni udokumentowany i wręczony absolwentowi wraz dyplomem w postaci suplementu, który – według MNiSW – “z jednej strony spełni tradycyjną sentymentalną rolę indeksu, ale także rolę informacyjną dla potencjalnego pracodawcy”.
Projekt, będący nadal w fazie konsultacji społecznych, nie zakłada jednak automatycznego zniesienia indeksu. Jeżeli władze uczelni dojdą do wniosku, że nie są przygotowane na likwidację tej formy dokumentacji, nie będą zobowiązane do wprowadzania proponowanego rozwiązania.
Przedsięwzięcie takie ma być korzystne zarówno dla uczelni, jak i samych studentów. Tradycja stania w długich kolejkach czy biegania od drzwi do drzwi z setkami podpisów ma przejść do uczelnianej historii. Celem elektronicznych protokołów jest ułatwienie sposobu dokumentowania przebiegu studiów oraz przyspieszenie weryfikacji uzyskanych wyników.
MNiSW w swoich pomysłach podąża za rozwiązaniami innych państw europejskich. W Szwecji od prawie 30 lat miejsce papierowego indeksu zajmuje system komputerowy „Ladok”, w którym student zostaje zarejestrowany tuż po przyjęciu na studia i w miarę, jak zalicza poszczególne części składowe kursów, wykładowca przekazuje wszelkie informacje osobie upoważnionej do wprowadzania informacji do systemu. Na nowoczesną formę dokumentacji zdecydowały się także kraje anglosaskie, Francja, Niemcy, Hiszpania i Portugalia. Tradycyjne indeksy obowiązują jeszcze w niewielu państwach, takich jak Polska, czy m.in. Białoruś, Ukraina, Czechy i Słowacja.