Absolwent medycyny to człowiek, który ma bardzo szerokie perspektywy zdobycia pracy, zarówno w kraju, jak i zagranicą. Warto też zaznaczyć, że zarobki lekarza medycyny bez specjalizacji i statusu rezydenta nie zachęcają do podjęcia studiów medycznych, które wszak nie należą do łatwych. Dopiero z chwilą zdobycia specjalizacji może w pełni, bez nadzoru, za godne pieniądze realizować swoją lekarską misję. Zatem, patrząc realnie, do studiów medycznych należy doliczyć jeszcze kilka lat, w czasie których zdobywa się doświadczenie niezbędne do uzyskania specjalizacji.
Jak przygotować się i aplikować na Kierunek lekarski?
Przygotowanie do aplikowania na studia medyczne należy rozpocząć już na początku szkoły średniej, tak by osiągnąć na rozszerzonej maturze z wybranych przedmiotów najlepsze możliwe wyniki. Gdy oceny z egzaminu dojrzałości z jakiegoś powodu nie pozwalają na uzyskanie indeksu, wielu maturzystów decyduje się na poprawkę matury kolejnego roku. Taka determinacja jest raczej niespotykana w wypadku wyboru innych kierunków studiów.
Co może zaskoczyć młodego medyka na pierwszym semestrze?
Wykształcenie lekarza medycyny to jedno z najbardziej kosztowych przedsięwzięć edukacyjnych. Szacuje się, że jeden semestr na medycynie kosztuje podatnika kilkadziesiąt tysięcy złotych. W jaki sposób wydawane są te pieniądze? Przede wszystkim na zajęcia w laboratoriach, które realizowane są przy użyciu specjalistycznego i zaawansowanego technicznie sprzętu badawczego. Student medycyny odbywa także zajęcia w prosektorium i w szpitalach klinicznych, gdzie poznaje specyfikę pracy na poszczególnych oddziałach. Studia na tym kierunku to także konieczność przeczytania oraz zapamiętania niezliczonej ilości informacji z zakresu anatomii, biochemii, farmacji, fizjologii oraz innych niezbędnych w pracy lekarza informacji. Studenci mówią często, że medycyna to jedna wielka, pięcioletnia, nieustająca sesja egzaminacyjna, a ilość kolokwiów i wejściówek liczona bywa dziesiątkach tygodniowo.
Perspektywy pracy absolwentów kierunku lekarskiego w Polsce?
Gdyby zbadać stereotypy dotyczące zawodu lekarza oraz służby zdrowia okazałoby się, że obraz medyka w oczach przeciętnego mieszkańca Polski nie byłby zbyt korzystny. Dlaczego tak jest, skoro lekarz ślubuje ratować ludzkie życie i zdrowie, a studia medyczne oraz codzienna praca z pacjentami, wymaga tak wielu poświęceń? Zakłady opieki zdrowotnej borykają się z brakiem środków na leczenie pacjentów. Różnice w zarobkach personelu medycznego bywają ogromne, w zależności od miejsca pracy, zamożności samorządu, czy specjalizacji. Społeczeństwo wydaje się być oburzone, gdy widzi lekarzy protestujących, by uzyskać podwyżki, ponieważ w powszechnej opinii lekarze zarabiają wielokrotności średniej krajowej. Powyższe problemy bardzo często przekładają się na jakość pracy szpitali i poradni. Niestety trzeba też zauważyć, że przedstawiciele zawodów medycznych mają czasem problemy z komunikacją międzyludzką i nawet przy najlepszych intencjach, fachowości procesu leczenia, uchodzą za ludzi grubiańskich i opryskliwych. Polska jest niestety krajem paradoksów. Z jednej strony każdy pacjent chciałby leczyć się u doktora House’a M.D., a z drugiej strony potrafi pobić lekarza za zwrócenie uwagi na konieczność utrzymania higieny osobistej.
