Studiuj Zdrowie publiczne na Uniwersytecie Medycznym w Łodzi

 
Program studiów, integrujący wiedzę z dziedziny nauk medycznych (w tym, wiedzę z dwóch dyscyplin naukowych: biologii medycznej i medycyny) oraz nauk o zdrowiu umożliwia wyjaśnienie relacji między zdrowiem a czynnikami społeczno-ekonomicznymi, jak i zrozumienie zadań polityki zdrowia publicznego w zmieniających się warunkach kulturowych, technologicznych i ekologicznych.

 
Uniwersytet Medyczny w Łodzi kształci w ramach kierunku zdrowie publiczne na studiach stacjonarnych I stopnia oraz stacjonarnych i zaocznych II stopnia. Dla specjalności: organizacja i zarządzanie w ochronie zdrowia; epidemiologia, statystyka i informatyka medyczna; promocja zdrowia oraz ubezpieczenia zdrowotne i pielęgnacyjne na studiach magisterskich, wymagany jest dyplom ukończenia studiów pierwszego lub drugiego stopnia bądź jednolitych studiów magisterskich z obszaru nauk medycznych, nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej. Specjalność medycyna ratunkowa i zarządzanie kryzysowe przeznaczona jest dla absolwentów studiów pierwszego stopnia na kierunku ratownictwo medyczne lub jednolitych studiów magisterskich na kierunku lekarskim.

 
Kierunek zdrowie publiczne pozwala na przygotowanie profesjonalistów posiadających umiejętności umożliwiające włączanie się w realizację zadań profilaktyki i ochrony zdrowia instytucji: państwowych, samorządowych, społecznych i prywatnych – funkcjonujących w systemie ochrony zdrowia w zakresie: opieki społeczno-medycznej, promocji zdrowia, edukacji prozdrowotnej, nadzoru sanitarno-epidemiologicznego, organizacji i zarządzania opieką zdrowotną, pomocy społecznej, podnoszenia stanu zdrowia i fizycznej sprawności społeczeństwa oraz z zakresu interwencji i zarządzania w sytuacjach kryzysowych.
 
Absolwenci zdrowia publicznego posiadają kompetencje do zajmowania wykonawczych stanowisk w:

– zakresie zarządzania i promocji zdrowia w zakładach opieki zdrowotnej: placówki ambulatoryjnej opieki zdrowotnej, praktyki lekarskie, szpitale, oddziały dzienne, hospicja, zakłady psychiatryczne, sanatoria, placówki lecznictwa uzdrowiskowego, zakłady opiekuńczo-lecznicze, stacje i punkty krwiodawstwa, zakłady pomocy społecznej, prywatne kliniki, centra zdrowia i urody;

– administracji rządowej (na poziomie centralnym oraz wojewódzkim) oraz samorządowej – Ministerstwie Zdrowia, Urzędach Wojewódzkich, Urzędach Miasta i Gminy w Działach Oświaty Zdrowotnej i Zdrowia, Regionalnych Ośrodkach lub Centrach Zdrowia Publicznego;

– Stacjach Sanitarno-Epidemiologicznych, w działach promocji zdrowia, higieny komunalnej, żywienia, epidemiologii, transportu, higieny szkolnej;

– Domach Opieki Społecznej;

– instytucjach ubezpieczeń zdrowotnych i społecznych;

– instytucjach działających na rzecz ochrony środowiska naturalnego;

– organizacjach pozarządowych: stowarzyszeniach i fundacjach;

– branży farmaceutycznej w działach promocji zdrowia przy tworzeniu programów edukacyjnych i profilaktycznych, na stanowiskach przedstawicieli medycznych;

– mediach (promocja zdrowia, edukacja prozdrowotna);

– zakresie realizacji programów finansowanych ze środków UE, szczególnie dla osób znających języki obce oraz zagadnienia polityki zdrowotnej Unii Europejskiej;

– sektorze ubezpieczeń zdrowotnych i zarządzania ryzykiem;

– działach metodyczno-organizacyjnych placówek i jednostek opieki zdrowotnej;

– we własnych prywatnych ośrodkach medycznych (salony SPA lub odnowy biologicznej);

– sektorze edukacyjnym – szkoły promujące zdrowie, szkoły medyczne, szkolnictwo specjalne, świetlice socjoterapeutyczne; niezbędne są tutaj uprawnienia pedagogiczne;

– Systemie Ratownictwa Medycznego;

– zarządzaniu zmianą w procesie przekształceń istniejących zakładów opieki zdrowotnej;

– doradztwie podmiotom prywatnym, organizacjom i samorządom przy procesach inwestowania w usługi zdrowotne.