Praca po studiach weterynaryjnych
Pracę po studiach weterynaryjnych można podzielić na różne obszary, gdzie potrzebne są kompetencje związane z dobrostanem zwierząt. Znacząca część absolwentów weterynarii zajmie się opieką lekarską we własnych gabinetach i klinikach weterynaryjnych nad zwierzętami domowymi hodowanymi w domach (psy, koty, króliki miniaturki, chomiki, świnki morskie – czyli kawie domowe, papugi i inne ptaki ozdobne, gady, płazy i owady hodowane w terrariach i akwaterrariach, ryby akwariowe). Część absolwentów weterynarii będzie zajmować się opieką nad dobrostanem zwierząt gospodarczych (przede wszystkim koni, osłów, mułów) i zwierząt hodowanych w myślą o uboju na mięso, futra i produkty odzwierzęce (kur, indyków, kaczek, świń, krów, nutrii, królików). Część absolwentów studiów weterynaryjnych będzie pracować w systemie zdrowia publicznego, sprawując nadzór nad ubojniami i kontrolując jakość mięsa. Dość specyficzna ścieżka pracy po weterynarii wiedzie ku opiece nad zwierzętami dzikimi we współpracy z parkami narodowymi, leśnictwami oraz okręgami łowieckimi.
Lekarz weterynarii: Jako lekarka i lekarz weterynarii będziesz zajmować się badaniem stanu zdrowia zwierząt oraz rozpoznawaniem, zapobieganiem, zwalczaniem i leczeniem ich chorób, wykonywaniem lub zlecaniem badań laboratoryjnych i innych badań diagnostycznych, udzielanie ich właścicielom i opiekunom porad i konsultacji, pielęgnacją zwierzęcych pacjentów, a także rozrodem zwierząt (naturalnym lub wspomaganym technologicznie) i opieką nad ciążą, wykonywaniem zabiegów chirurgicznych, wydawaniem opinii i orzeczeń lekarsko-weterynaryjnych, wydawaniem recept na leki, i materiały medyczne, sprzedażą leków, karm i pasz weterynaryjnych oraz wyrobów medycznych dla zwierząt. Lekarz weterynarii ma także prawo do usypiania zwierząt, jeśli uzna, że choroba, na którą zwierzę cierpi, jest nieuleczalna, bądź uleczenie jej będzie dla zwierzęcia zbyt dużym cierpieniem.
Po dwóch latach pracy jako lekarz weterynarii możesz specjalizować się podczas szkoleń i przygotować do egzaminu specjalizacyjnego w takich obszarach medycyny weterynaryjnej, jak:
choroby przeżuwaczy, choroby koni, choroby trzody chlewnej, choroby psów i kotów, choroby drobiu, choroby zwierząt futerkowych, użytkowanie i patologia zwierząt laboratoryjnych, choroby ryb, choroby owadów użytkowych, choroby zwierząt nieudomowionych, rozród zwierząt, chirurgia weterynaryjna, radiologia weterynaryjna, prewencja weterynaryjna i higiena pasz, higiena zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego, weterynaryjna diagnostyka laboratoryjna, epizootiologia i administracja weterynaryjna, choroby ptaków ozdobnych i gołębi, dobrostan zwierząt.
Inspektor weterynaryjny: Wszyscy lekarze weterynarii mogą pracować w systemie Inspekcji Weterynaryjnej. Ma ona formę służby państwowej, gdzie Główny Lekarz Weterynarii (GLW) kieruje Głównym Inspektoratem Weterynarii oraz zarządza systemem, na który składają się Wojewódzkie Inspektoraty Weterynarii (WIW) z Wojewódzkimi Lekarzami Weterynarii, Powiatowe Inspektoraty Weterynarii (PIW) z Powiatowymi Lekarzami Weterynarii wraz z siecią Urzędowych Lekarzy Weterynarii, działającymi “w terenie” – gminach i na bieżąco zajmującymi się zdaniami ze zdrowia publicznego. Te zadania to walka z rozprzestrzenianiem się chorób zakaźnych zwierząt i odzwierzęcych chorób ludzi, oraz nadzorem medycznym nad hodowlą zwierząt rzeźnych i produkcją produktów pochodzenia zwierzęcego. Wszyscy lekarze weterynarii mają odpowiednie kompetencje i uprawnienia do badania zwierząt rzeźnych, mięsa i innych produktów pochodzenia zwierzęcego, sprawowania nadzoru sanitarno-weterynaryjny nad produktami pochodzenia zwierzęcego oraz weterynaryjnego nad ochroną zdrowia publicznego i środowiska oraz zdrowia zwierząt w stadzie, nad obrotem zwierzętami i miejscami ich gromadzenia, wykonywania badań i weterynaryjnej oceny środków żywienia zwierząt i warunków ich wytwarzania, upowszechniania wiedzy weterynaryjnej, wydawania zarządzeń w zakresie spraw weterynaryjnych oraz wykonywania badań laboratoryjnych dla celów diagnostycznych, profilaktycznych, leczniczych lub sanitarno-weterynaryjnych.
Diagnosta laboratoryjny: Pierwszym i głównym miejscem zatrudnienia po analityce weterynaryjnej, są laboratoria w przychodniach i klinikach weterynaryjnych oraz w samodzielnych laboratoriach diagnostycznych, wykonujące analizy medyczne na zlecenie zakontraktowanych lekarzy weterynarii. Pracując w diagnostyce laboratoryjnej będziesz zajmować się analizą (a niekiedy także pobieraniem) krwi lub innych materiałów biologicznych pobranych od zwierząt (np. mocz, kał limfa, nasienie, naskórek, sierść i włosy). W ramach badań diagnostycznych zajmiesz się określaniem składu i parametrów biologicznych i fizykochemicznych pobranego materiału biologicznego. Będziesz wykorzystywać w badaniach laboratoryjnych techniki mikroskopowe, biochemiczne, immunologiczne, bakteriologicznych, analizę instrumentalną. Będziesz szukać nieprawidłowości w parametrach materiału biologicznego, mogących wskazywać na rozpoznanie stanu choroby lub monitorowanie przebiegu leczenia.
Badacz medycyny weterynaryjnej: Jako absolwent studiów weterynaryjnych możesz związać się z aktywnością naukową na uczelni, w instytucji badawczej lub w działach R&D (badania i rozwój) koncernów farmaceutycznych zajmujących się środkami do leczenia i profilaktyki u zwierząt. Nieuniknione będą wtedy studia doktoranckie, praca naukowa, niekiedy praca dydaktyczna (uczenie studentów). Będziesz uczestniczyć w pracach badawczych, na ich podstawie przygotowywać artykuły i inne publikacje naukowe, uczestniczyć w seminariach i konferencjach związanych z medycyną weterynaryjną i dobrostanem zwierząt. Możesz także uczestniczyć w badaniach nad nowymi lekami, poszukiwaniach leków generycznych (nowych wersji już istniejących substancji leczniczych), innowacyjnych terapii farmakologicznych. Masz także możliwość pracy przy badaniach klinicznych, jakie musi przejść każdy nowy lek dla zwierząt i każdy dotychczasowy lek poszerzający zakres chorób, na które jest stosowany. Albo bierzesz wtedy udział jako pracownik firmy wprowadzającej nowy farmaceutyk do sektora weterynarii.
Przedstawiciel medyczny: studia weterynarii mogą być dobrym wstępem do budowy ścieżki kariery w biznesie farmaceutycznym. Podstawowe stanowisko w sektorze handlu lekami, karmami i paszami weterynaryjnymi dla zwierząt poza specjalistycznymi aptekami i hurtowniami farmaceutycznymi to przedstawiciel medyczny czyli przedstawiciel handlowy zajmujący się promocją i sprzedażą leków “w terenie”. Jeśli wybierzesz ten zawód, będziesz kontaktować się z głównie z lekarzami weterynarii oraz właścicielami i zarządzającymi hodowlą zwierząt gospodarczych i rzeźnych. Będziesz budować świadomość marki swojego pracodawcy, zachęcać do zamawiania leków oraz sprzedawać oferowane produkty. Zatem Twoja praca będzie polegała na wykorzystywaniu swoich kompetencji ze studiów weterynaryjnych w doradzaniu obecnym i potencjalnym klientom w zakupach. Będziesz starał się ich zachęcić, aby korzystali z oferty reprezentowanego przez Ciebie producenta i sprzedawcy leków dla zwierząt. Będziesz nawiązywać i rozwijać kontakty biznesowe z osobami ze środowiska weterynaryjnego oraz rolniczego. Szczególnie ważny obszar Twojego działania będzie dotyczyć przekazywania rzetelnych i sprawdzonych informacji o nowym leku, nowym zastosowaniu już istniejącego medykamentu lub czy innowacyjnej metodzie leczenia. Praca przedstawiciela medycznego to nie tylko wizyty osobiste w gabinetach lekarzy weterynarii i w gospodarstwach rolnych i firmach hodowlanych. To także zachęcanie ich do udziału w ważnym sympozjum, konferencji naukowe, targów weterynaryjnych i rolniczych, gdzie mogą poznać szczegóły Twojej oferty handlowej. To wszystko wpływa na fakt, że koncerny farmaceutyczne chętnie zatrudniają jako przedstawicieli medycznych osoby łączące wiedze o weterynarii z miękkimi kompetencjami. Cała reszta, to klasyczne obowiązki przedstawiciela handlowego: prezentowanie produktów lub usług medycznych, opracowywanie harmonogramów spotkań sprzedażowych, pozyskiwanie nowych klientów i utrzymanie dotychczasowych, realizacja celów sprzedażowych, działań marketingowych oraz promocyjnych, monitorowanie rynku oraz zachowań konkurencji, raportowanie do przełożonych, w tym analizy własnych działań handlowych.
Zoopsycholog (behawiorysta zwierząt): Zoopsycholog to specjalista od zachowania zwierząt, głównie ssaków. Po studiach weterynaryjnych oraz kierunkach związanych z psychologią, etiologią i zachowaniem zwierząt można pracować jako osoba zajmująca się budową odpowiednich relacji człowiek-zwierzę, diagnozowaniem przyczyn problemów w zachowaniu zwierząt domowych i gospodarczych, prowadzeniem treningu zachowania człowieka wobec zwierzęcia w taki sposób, aby zachować dobrostan podopiecznego, dobre warunki hodowli i opieki nad nim oraz modelować zachowanie wobec najbliższych ludzi oraz dalszego otoczenia – reakcje na inne zwierzęta oraz ludzi.
Zoofizjoterapeuta (fizjorapeuta zwierząt): Po studiach weterynaryjnych i innych kierunkach związanych z fizjoterapią i rehabilitacją zwierząt można zostać fizjoterapeutą i zajmować się diagnozowaniem, leczeniem i opieką profilaktyczną nad aparatem ruchu, jego profilaktyką oraz leczeniem ewentualnych schorzeń u zwierząt (głównie ssaków). Jako fizjoterapeuta zwierząt będziesz zajmować się kinezyterapią – ćwiczeniami aktywnymi (z zaangażowaniem podopiecznych, np. przy wykorzystaniu bieżni suchej i wodnej, dysków sensorycznych, piłek, donutów, nauki wybranych sztuczek, np. podawania łapy) i ćwiczeniami biernymi (gdzie aktywność jest po stronie fizjoterapeuty, a zwierzę poddaje się jego dłoniom). Będziesz wykonywać także masaże ciała zwierzęcia i fizykoterapię – poddawać ciało chorego zwierzaka działaniom urządzeń generujących prąd elektryczny, ultradźwięki, pole magnetyczne, laser, światło, temperaturę, falę uderzeniową, pole elektromagnetyczne.
Trener i szkoleniowiec zwierząt: Studia weterynaryjne i inne związane z psychologią oraz opieką nad dobrostanem zwierząt to dobry wstęp do pracy przy opiece nad zwierzętami “pracującymi” w sektorze sportowym (przede wszystkim konie oraz psy), oraz animaloterapii (np. konie, psy, koty). Wiedza o ich zdrowiu i dobrostanie pomaga w utrzymaniu i rozwoju hodowli, a w połączeniu z kompetencjami z obszaru sportu, fizjoterapii, behawiorystyki, medycyny, pedagogiki może stać się podstawą sukcesu na polu sportu i opieki zdrowotnej z udziałem zwierząt.
Hodowca zwierząt: Studia weterynaryjne to dobry wstęp do pracy przy hodowli zwierząt. Wiedza o ich zdrowiu i dobrostanie pomaga w utrzymaniu i rozwoju hodowli, a w połączeniu z kompetencjami z obszaru agrobiznesu, zoologii, rolnictwa, sektora hobby i czasu wolnego może stać się podstawą sukcesu w prowadzeniu hodowli zwierząt gospodarczych, sportowych, domowych, a także prowadzenie hodowli zwierząt rasowych (wystawy i rozród championów).