Czy praca przy tworzeniu najlepszego na świecie łazika marsjańskiego przydaje się w studiowaniu automatyki i robotyki? Jak wyglądają studia na tym kierunku w na Politechnice Świętokrzyskiej? Opowiada Małgorzata Łaganowska, studentka kieleckiej uczelni liderką mistrzowskiego zespołu Impuls Team.
Dlaczego wybrałaś akurat automatykę i robotykę na Politechnice Świętokrzyskiej w Kielcach?
Uczęszczałam do liceum o profilu matematyczno-fizycznym w Pińczowie. Już od podstawówki interesowałam się matematyką, lubiłam rozwiązywać zadania. Naturalną drogą było dla mnie ubieganie się o miejsce na uczelni o profilu technicznym. Wybierałam pomiędzy automatyką i robotyką a informatyką. Ostatecznie wybrałam automatykę i robotykę, ponieważ ten kierunek wydawał mi się o wiele ciekawszy niż informatyka. Pisanie programu i co ważniejsze zastosowanie go w maszynach, jest dla mnie ciekawsze niż patrzenie na „suchy” kod programistyczny. Nie ukrywam, że Politechnikę Świętokrzyską w Kielcach wybrałam, gdyż była blisko mojego rodzinnego domu. Poza tym przeczytałam wiele pozytywnych opinii w internecie na temat studiowania właśnie na PŚ, przede wszystkim wysoki poziom nauczania i rewelacyjna kadra pedagogiczna.
SPRAWDŹ STUDIA NA KIERUNKU AUTOMATYKA I ROBOTYKA NA POLITECHNICE ŚWIĘTOKRZYSKIEJ W KIELCACH
Jak wyobrażałaś sobie ten kierunek i co Cię najbardziej zaskoczyło?
Idąc na automatykę i robotykę, miałam w głowie przeświadczenie, że wszystkie zajęcia będą typowo praktyczne. Zaskoczyło mnie, że od pierwszego roku musiałam przyswoić dużo teorii. Na szczęście większość wykładowców przedstawia teorię w dość ciekawy i praktyczny sposób, bazując na przykładach „z życia”. Dzięki temu dużo łatwiej było mi ją zrozumieć.
Co podobało Ci się najbardziej na studiach?
Najciekawsze były dla mnie wszelkie zajęcia laboratoryjne, na których mieliśmy do czynienia z wyspecjalizowanym sprzętem. Na ćwiczeniach ze sterownikami PLC programowaliśmy sterowniki i osprzęt, którymi później sterowaliśmy za pomocą wcześniej napisanego kodu. Natomiast zajęcia z robotyki opierały się na pracy z robotami przemysłowymi. Dodam także, że poza zajęciami należę do uczelnianej drużyny Impuls Team, która buduje łazika marsjańskiego.
Impuls Team? Możesz opowiedzieć więcej, czym zajmuje się ta drużyna?
Wraz z zespołem bierzemy udział w konkursie łazików marsjańskich University Rover Challenge, który odbywa się w Utah w USA. University Rover Challenge (URC) jest to coroczny konkurs organizowany przez stowarzyszenie The Mars Society. W konkursie biorą udział drużyny studenckie z całego świata. Jest to największe wydarzenie na świecie, jeśli chodzi o budowę robotów eksploracyjnych do badania innych planet. Konkurs polega na zbudowaniu łazika, który będzie się poruszał i wykona poszczególne zadania stawiane przez jury. W 2019 roku udało się nam zdobyć pierwsze miejsce w tym konkursie. Dodam, że jesteśmy dwukrotnym zwycięzcą europejskiego konkursu łazików marsjańskich — European Rover Challenge z 2019 i 2018 roku. W Impuls Team przygotowuję wszelką dokumentację, która jest konieczna, aby brać udział w konkursach.
PRZECZYTAJ WIĘCEJ JAK POWSTAJĄ ŁAZIKI MARSJAŃSKIE NA POLITECHNICE ŚWIĘTOKRZYSKIEJ W KIELCACH
A czego nie lubisz w swoich studiach?
Jak już wspomniałam — teorii. Jestem osobą, która zwraca uwagę na praktykę, więc zajęcia teoretyczne nie były mi zbyt bliskie. Choć teraz zaczynam je doceniać ze względu na wiedzę, jaką dzięki nim pozyskałam.
Masz swój ulubiony przedmiot?
Bez chwili zawahania się powiem, że było to programowanie mikrokontrolerów. Urządzenia te są wykorzystywane głównie w małych robotach, które jako studenci własnoręcznie tworzyliśmy. Dlaczego akurat ten przedmiot? Zanim pierwszy raz zjawiłam się na zajęciach, próbowałam swoich sił w domu, budując roboty i programując je. Uprzedzając kolejne pytanie, roboty, które programowałam pełniły kilka funkcji. Te najmniejsze tzw. line follower mają za zadanie podążać za linią, pokonując tor przeszkód w jak najszybszym czasie. Inne to tzw. roboty MiniSumo, które jak nazwa wskazuje, walczą ze sobą w celu wyeliminowania przeciwnika. Ich nazwa pochodzi od sportu sumo, gdyż wyeliminowanie robota przeciwnika polega na wypchnięciu go poza wyznaczony obszar. Innym typem są roboty tzw. Micro Mouse, które muszą odnaleźć wyjście w labiryncie. Bardziej poważnym projektem było zbudowanie własnej drukarki 3D.
A jaki przedmiot był dla Ciebie najtrudniejszy?
Najtrudniejszy nie, ale może najmniej ciekawy. Przedmiotem, przy którym chciałam spędzać najmniej czasu były podstawy konstrukcji maszyn. Przedmiot bardzo teoretyczny.
Mówi się, że na każdej politechnice zdarzają się naprawdę ciężkie chwile. Sporo przedmiotów ścisłych, takich jak matematyka, potrafi odstraszyć wielu kandydatów. A Ty jak oceniasz trudność tego kierunku?
Nie uważam, aby automatyka i robotyka była trudnym kierunkiem. Na pewno trzeba być dobrym z matematyki lub chcieć ją zrozumieć i poświęcić na nią trochę więcej czasu. Klasycznie już — jeżeli student się postara, to da sobie radę. Jest to bardzo przyjemny kierunek, przede wszystkim bardzo ciekawy. Jeśli ktoś nie daje sobie rady, to bardzo często są to osoby, które kolokwialnie mówiąc, minęły się z wyborem kierunku studiów.
Masz jakąś radę dla osób, które chciałaby podjąć studia techniczne?
Tak, najważniejsza jest konsekwencja. Na tego typu kierunkach studiów, nie można odkładać nauki “na potem”. Liczy się systematyczność — dzięki niej kolokwia i egzaminy końcowe są dużo prostsze do zaliczenia.
SPRAWDŹ STUDIA NA KIERUNKU AUTOMATYKA I ROBOTYKA NA POLITECHNICE ŚWIĘTOKRZYSKIEJ W KIELCACH